Thursday, March 08, 2007

حقوق زنان

طبق اصل 27قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران:تشکیل اجتماعات و راه پیمایی ها،بدون حمل سلاح،بشرط آنکه مخل به مبانی اسلام نباشد آزاد است.
این یکی از بندهای قانون اساسی جمهوری اسلامی است.سوال من این است که آیا این تجمع مخل مبانی اسلام بود؟آیا در این تجمع زنان سلاح در دست داشتند؟خیر ولی این را همه میدانند که این کاری که ماموران انجام دادند بر خلاف قوانین قانون اساسی بود،وهمینطور آنها سلاح در دست داشتند.
اینکه بخواهند با زنان این سرزمین اینگونه رفتار کنند قابل بخشش نخواهد بود.گرچه در طول تاریخ از زن به عنوان یک وسیله استفاده شده است.مثلا در همین تبلیغات تلوزیون برای بعضی کالا ها از زن استفاده میکنند.یا بعضی از مردها زن را برای خانه داری میخواهند و عقیده دارند جای زن در خانه است و نباید بیرون از خانه برود و از او انتظار درست کردن غذا و تمیز کردن خانه را دارند درست مثل یک خدمتکار.عده ای دیگر زن را وسیله ای برای بچه درست کردن میدانند مثل یک ماشین جوجه کشی.عده ای دیگر که تعدادشان کم هم نیست زن را برای تفریح و سکس میخواهند.میشوره،میپزه،بچه دار میشه
تا حدودی تقصیر مشکلات جامعه و بخصوص مشکلات اقتاصادی استوفقر باعث میشود دختری تن به خود فروشی دهد.مشکلات خانوادگی باعث میشود دختری از خانه فرار کند و برای اینکه شب گرسنه نماند حاضر میشود در ازای چند ده هزار تومان با یک مرد بخوابد.
چرا باید جامعه ما به این وضع تاسف بار درآید؟
چرا زنان جامعه ایران نمیتوانند عقاید خود را به بقیه بگویند؟
بر اساس اصل 23 قانون اساسی جمهوری اسلامی :تفتیش عقاید ممنوع است و هیچکس را نمیتوان بصرف داشتن عقیده ای مورد تعرض و مواخذه قرار داد.
هرکسی حق اندیشیدن دارد و میتواند هر عقیده را که دوست دارد داشته باشد.هیچ کس نمیتواند کسی را به خاطر داشتن عقیده ای خاص سرزنش کند و یا مورد آزار و اذیت قرار دهد.
ما نسانهایی هستیم با عقاید مختلف و باید به عقیده و نظرات یک دیگر احترام بگذاریم
سرکوب شدگان امروز فاتحان فردایند